اشتباهات انبیاء

فرزند حضرت نوح عليه السلام به ظاهر مومن بود، اظهار ايمان مي کرد ولي در باطن کافر بود. اين را از آيه ي قرآن که اشاره کرده مي توان فهميد. حضرت نوح عليه السلام به فرزندش مي گويد " يا بني ارکب معنا و لاتکن مع الکافرين " اگر او کافر بود ديگر و لاتکن مع الکافرين معنا ندارد، به پسري که کافر است مي گويد تو با کافرها نباش، تو که مومني بيا سوار شو. اين فرمايش حضرت نوح عليه السلام که مي گويد فرزندم بيا سوار کشتي ، رفاقت با کفار نداشته باش، با کافرها نباش. خود اين سخن مي رساند که حضرت نوح عليه السلام تصورش اين بوده که فرزندش کافر نيست به همين دليل به او مي گويد که با کافرها نباش، و مومن باش. اگر کافر بود که بايد تو کافرها مي بود. از طرفي خداوند به حضرت نوح عليه السلام وعده داده بود که اهلش را نجات بدهد. حضرت نوح عليه السلام هم احساس مي کرد، اين که از اهل من است، چرا دارد غرق مي شود؟ لذا از خدا سوال کرد که چطور اين فرزند من که از اهل من است در حال غرق شدن است؟ خداوند مي فرمايد: اين اهل تو نيست يعني اهل تو کسي است که با تو رابطه ي ايماني داشته باشد. اين فقط رابطه ي نسبي با تو دارد و فرزند تو است، اما چون کافر است اهل تو نيست.